Λιπομέτρηση DEXA

Λιπομέτρηση με τη νέα μέθοδο DEXA

Λίγα λόγια για τη μέθοδο DEXA

Η μέθοδος για Λιπομέτρηση DEXA Διπλής Ενέργειας Φωτονιακής Απορροφησιομέτρησης. μπορεί να εκτιμήσει με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια μέτρησης σε μόλις 6 λεπτά, το βάρος των οστών, τον λιπώδη και τον μυϊκό ιστό για κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά.

Αναλυτικότερα μας δίνει τις εξής πληροφορίες:

  • Ποσότητας (σε gr) του λίπους για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά
  • Ποσότητα (σε gr) της μυϊκής μάζας για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά
  • Ποσότητα (σε gr) του βάρους των οστών για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά
  • Ποσότητα (σε gr) του ιστού μαλακών μορίων χωρίς τα οστά (λίπος και μυϊκή μάζα) για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά
  • Ποσοστό (%) λίπους ως προς την μάζα μαλακών μορίων για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά
  • Ποσοστό (%) λίπους για την κάθε περιοχή του σώματος ξεχωριστά

Τα αποτελέσματα της λιπομέτρησης αφορούν ξεχωριστά τις εξής περιοχές:

  • Αριστερό/Δεξιό άνω άκρο (χέρι)
  • Αριστερό/δεξιό κάτω άκρο
  • Σύνολο αριστερής/δεξιάς πλευράς του σώματος
  • Σύνολο κατανομής λίπους σε ποσότητα gr
  • Αναλογία σε % κατά το ανδροειδές πρότυπο (Android/Gynoid) και συνολικά ολόκληρου του σώματος
  • Ο Ανδροειδής τύπος χαρακτηρίζεται από αυξημένο ενδοκοιλιακό λίπος, ενώ ο γυναικοειδής τύπος ή σχήματος “αχλαδιού” χαρακτηρίζεται από κατανομή λίπους στα ισχία, στους γλωτούς και τους μηρούς.

Δίνει επιπρόσθετα τις εξής αναλογίες λίπους (Fat Mass Ratios)

  • Κορμός/Σύνολο (%)
  • Κνήμες/Σύνολο (%)
  • Βραχίονες και Κνήμες/Κορμός (%)

Η συνολική ακτινοβολία της εξέτασης, είναι απολύτως αμελητέα. Είναι ίδια με την ακτινοβολία που παίρνετε από τον ήλιο και είναι 10 φορές λιγότερη απ’όση προσλαμβάνετε από ένα ταξίδι με αεροπλάνο. Συγκεκριμένα έχει δόση ακτινοβολίας 0,1 έως 0,37μSv. Τέλος, σε κάθε επόμενη επανεξέταση, γίνεται σύγκριση με τα προηγούμενα αποτελέσματα μετρήσεων.

Μέθοδος DEXA

  • Πώς Γίνεται; Το σώμα σας «σαρώνεται» από ακτίνες Χ, όπως και κατά τη μέτρηση οστικής πυκνότητας. Η ακτινοβολία είναι χαμηλή, παρ’ όλα αυτά η εξέταση δεν γίνεται σε εγκύους και παιδιά κάτω των 20 ετών. Η διαδικασία διαρκεί από 6 έως 10 λεπτά.

Η μέθοδος DEXA (Dual Energy X-ray Absorptiometer)

H μέθοδος DEXA αποτελεί την πιο αξιόπιστη μέθοδο λιπομέτρησης και ανάλυσης της σύστασης του σώματος. Η εξέταση αυτή επιτρέπει τη μέτρηση του σωματικού λίπους, του μη λιπώδους ιστού (μύες, νερό, συνδετικός ιστός), του ολικού βάρους των οστών, καθώς και την εκτίμηση, με αντικειμενικό τρόπο, της κατανομής λίπους στο σώμα.

Η μέθοδος της διπλής ενεργειακής απορρόφησης των ακτίνων Χ (Dual-energy X-rays absorptiometry)

Η μέθοδος αυτή είναι σήμερα η πιο διαδεδομένη τεχνική ποσοτικοποίησης των οστικών αλάτων, και θεμελιώθηκε από τους Cameron και Sorenson το 1963. Κατ’ αυτή κατευθύνεται στο σώμα μία δέσμη ακτίνων Χ δύο διαφορετικών ενεργειακών πεδίων και ανάλογα με το βαθμό απορρόφησης των ακτίνων από τους ιστούς εκτιμάται η σύσταση του σώματος. Με την μέθοδο DEXA μελετώνται 3 συστατικά του σώματος δηλαδή ο μυϊκός ιστός, ο λιπώδης και το βάρος των οστών. Η εξέταση γίνεται σ’ ένα ολοσωματικό σαρωτή (scanner) με τον ασθενή σε ύπτια θέση και την ακτινοβολία Χ να πέφτει κάθετα «σαρώνοντας» ολόκληρη την επιφάνεια του σώματος. Με την βοήθεια ενός ανιχνευτή, συνήθως σπινθηριστή NaI, μετρούμε το ποσοστό των φωτονίων που εξέρχονται από το ανθρώπινο σώμα χωρίς σημαντική αλλαγή της διεύθυνσης και της ενέργειάς τους. Κυκλοφορούν δύο μοντέλα μηχανημάτων σάρωσης, το τύπου Lunar (Lunar DPX, Madison,Wisconsin,USA) και το τύπου Hologic (Hologic, Waltham, Massachussets, USA) Η διάρκεια της εξέτασης είναι 10 με 20 min. και η ακτινοβόληση που δέχεται το άτομο ελάχιστη, μόλις το 1/10 μιας ακτινογραφίας θώρακος . 

Η μέθοδος επιτρέπει την εκτίμηση της σύστασης του σώματος συνολικά αλλά και κατά περιοχές και κατά συνέπεια είναι ιδανική για την εκτίμηση της κοιλιακής παχυσαρκίας. Στα παχύσαρκα άτομα η μέθοδος DEXA παρουσιάζει ορισμένους περιορισμούς. Κατά πρώτο λόγο η επιφάνεια σάρωσης της μεθόδου είναι σχετικά μικρή (200 cm x 60 cm) και συνεπώς ανεπαρκής για άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία. Άλλο μειονέκτημα είναι η επίδραση του πάχους των γύρω ιστών στην εκτίμηση της λιπώδους μάζας. Επίσης, σ’ ότι αφορά το ενδοκοιλιακό λίπος, η μέθοδος DEXA δεν μπορεί να διαφοροποιήσει το υποδόριο από το ενδοσπλαγχνικό λίπος ούτε να υπολογίσει την συνολική επιφάνειά του σε αντίθεση με την αξονική ή μαγνητική τομογραφία.

Η επαναληψιμότητα της είναι πάρα πολύ καλή και ανέρχεται σε 0,85% για το βάρος των οστών, 1,73% για τη λιπώδη μάζα, 1,26% για την συνολική πυκνότητα, 2,0% για το σωματικό βάρος και 3% για την εκτίμηση του ενδοκοιλιακού λίπους. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα η εξέταση είναι κατάλληλη για να υπολογίζει αλλαγές της σύστασης όπως αυτές συμβαίνουν κατά την απώλεια του βάρους. Η μέθοδος DEXA έχει συγκριθεί και παρουσιάζει πολύ καλή συσχέτιση με τις παλαιότερες μεθόδους αναφοράς όπως είναι η υδροπυκνομετρία.

Σε γενικές γραμμές, η μέθοδος DEXA αποτελεί τη σύγχρονη μέθοδο αναφοράς για την εκτίμηση της σύστασης του σώματος του παχύσαρκου ατόμου πριν και κατά την απώλεια βάρους και είναι αυτή που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της αξιοπιστίας των άλλων μεθόδων.